بیماری های رایج مری عبارتند از:

1. بیماری رفلاکس معده به مری (GERD): GERD وضعیتی است که در آن اسید معده به مری برگشته و علائمی مانند سوزش سر دل، نارسایی و درد قفسه سینه ایجاد می کند. رفلاکس اسید مزمن می تواند منجر به عوارضی مانند مری، مری بارت و تنگی مری شود.

2. ازوفاژیت: ازوفاژیت به التهاب مری اطلاق می شود. این می تواند توسط عوامل مختلفی از جمله GERD، عفونت ها (مانند کاندیدا یا تبخال)، داروها (به عنوان مثال، NSAIDs) و اختلالات خود ایمنی ایجاد شود. علائم ممکن است شامل اشکال در بلع، درد یا ناراحتی در قفسه سینه و سوزش سر دل باشد.

3. مری بارت: مری بارت وضعیتی است که با تغییرات در سلول های پوشاننده قسمت تحتانی مری مشخص می شود. اغلب با GERD طولانی مدت همراه است و خطر ابتلا به سرطان مری را افزایش می دهد.

4. سرطان مری: سرطان مری یک بدخیمی است که در سلول های مری ایجاد می شود. دو نوع اصلی وجود دارد: کارسینوم سلول سنگفرشی و آدنوکارسینوم. علائم ممکن است شامل اشکال در بلع، کاهش وزن ناخواسته، درد قفسه سینه و سرفه مداوم باشد.

5. تنگی مری: تنگی مری به باریک شدن مری گفته می شود که معمولاً در نتیجه التهاب مزمن یا اسکار ایجاد می شود. می تواند منجر به مشکلات بلع، درد، و احساس گیرکردن غذا در گلو شود.

6. آشالازی: آشالازی یک اختلال نادر است که در آن اسفنکتر تحتانی مری به درستی شل نمی شود و باعث مشکل در بلع، درد قفسه سینه، نارسایی و کاهش وزن می شود. این به دلیل از دست دادن سلول های عصبی در ماهیچه های مری رخ می دهد.

7. واریس مری: واریس مری عروق خونی بزرگ و متورم شده در قسمت تحتانی مری است. آنها می توانند از عوارض سیروز کبدی و فشار خون پورتال باشند که منجر به خطر خونریزی شدید می شود.

8. ازوفاژیت ائوزینوفیلیک (EoE): EoE یک بیماری آلرژیک است که باعث التهاب و تعداد بیش از حد ائوزینوفیل ها (نوعی گلبول سفید) در مری می شود. می تواند منجر به علائمی مانند مشکل در بلع، درد قفسه سینه و گیر کردن غذا شود.

توجه به این نکته مهم است که این ها تنها چند نمونه از بیماری های رایج مری هستند و تشخیص صحیح باید توسط یک متخصص مراقبت های بهداشتی بر اساس علائم فردی و سابقه پزشکی انجام شود.

(مقاله/دستگاه گوارش و بیماری های آن/ بهبود سلامت ایکاد) 

بیماری رفلاکس معده (GERD): علائم، علل، خطرات، درمان

بازگشت مکرر اسید معده به لوله (مری) که معده و دهان بدن انسان را به هم متصل می کند، منجر به بیماری رفلاکس معده به مری (GERD) می شود. این رفلاکس اسید می تواند پوشش مری را تحریک کند.

رفلاکس اسید گهگاهی برای چندین نفر رایج است. GERD رفلاکس خفیف اسید است که حداقل دو بار در هفته اتفاق می‌افتد، یا رفلاکس متوسط ​​تا شدید که حداقل یک بار در هفته اتفاق می‌افتد.

اکثر مردم می توانند ناراحتی GERD را با تغییرات سبک زندگی و داروهای بدون نسخه کنترل کنند. اما در برخی موارد، بیماری GERD ممکن است به داروهای قوی‌تر یا حتی گاهی اوقات جراحی برای رفع علائم نیاز داشته باشد.

علائم

علائم و نشانه های معمول GERD در زیر ذکر شده است:

• سوزش سر دل که معمولاً بعد از غذا خوردن در قفسه سینه احساس سوزش دارد
• درد در قفسه سینه
• مشکلات در بلع
• احساس توده در گلو
• برگشت مایع ترش یا غذا

در صورت وجود رفلاکس اسید در شب، علائم زیر نیز ممکن است رخ دهد:

• سرفه مزمن
• آسم جدید یا بدتر شده
• لارنژیت
• خواب قطع شده

علل

GERD به دلیل ریفلاکس مکرر اسید اتفاق می افتد.

هنگامی که فردی قورت می دهد، یک نوار عضلانی دایره ای در اطراف انتهای مری (اسفنکتر تحتانی مری) شل می شود تا مایعات به معده جریان یابد. سپس اسفنکتر دوباره بسته می شود.

در مواردی که اسفنکتر به طور نامنظم شل می شود یا ضعیف می شود، اسید معده می تواند به سمت مری برگردد. این شستشوی معکوس اسید، پوشش مری را تحریک می کند و معمولاً منجر به التهاب آن می شود.

برخی از عوامل خطر GERD عبارتند از:

• چاقی
• بارداری
• تاخیر در تخلیه معده
• فتق هیاتال
• اختلالات بافت همبند

برخی از عوامل رایجی که ممکن است رفلاکس اسید را افزایش دهند در زیر ذکر شده است:

• خوردن وعده های غذایی زیاد یا خوردن غذا در اواخر شب
• سیگار کشیدن
• خوردن انواع خاصی از غذاها مانند غذاهای سرخ شده
• نوشیدن برخی نوشیدنی ها مانند قهوه
• برخی داروها مانند آسپرین

رفتار

بیشتر افراد با تغییرات سبک زندگی و رژیم غذایی پیشنهاد می شوند. درمان بر کاهش میزان رفلاکس یا کاهش آسیب به پوشش مری ناشی از مواد رفلکس متمرکز است.

یکی دیگر از توصیه های معمول اجتناب از برخی غذاها و نوشیدنی هایی است که می توانند LES را ضعیف کنند. این غذاها شامل غذاهای چرب، نعناع، ​​قهوه و نوشیدنی های الکلی است. غذاها و نوشیدنی هایی که اغلب می توانند پوشش آسیب دیده مری را تحریک کنند، مانند مرکبات و آب میوه ها و فلفل، نیز در صورت ایجاد مشکل باید اجتناب شود.

(مقاله/دستگاه گوارش و بیماری های آن/ بهبود سلامت ایکاد)

ازوفاژیت چیست؟

مری لوله عضلانی است که غذا را از طریق قفسه سینه، از دهان به معده حمل می کند. به طور معمول شما آن را حس نمی کنید مگر زمانی که در حال قورت دادن هستید. با این حال، اگر پوشش داخلی مری شما ملتهب شود، ممکن است درد یا مشکلاتی را در هنگام بلع تجربه کنید. به این التهاب مری ازوفاژیت می گویند. 

ازوفاژیت چندین علت شایع دارد:

• رفلاکس اسید  – تا حد زیادی شایع ترین علت ازوفاژیت، رفلاکس اسید است (که به آن بیماری رفلاکس معده به مری یا GERD نیز گفته می شود). این یک جریان برگشتی اسید گوارشی از معده است که منجر به سوختگی شیمیایی مری می شود.

• اختلالات خوردن  – مانند رفلاکس اسید، استفراغ مکرر می تواند باعث سوختگی اسید در مری شود. ازوفاژیت گاهی در افراد مبتلا به اختلالات خوردن مانند بولیمیا دیده می شود.
• داروها (“ازوفاژیت قرصی”)  – برخی از داروهای رایج نیز می توانند باعث سوختگی شیمیایی در مری شوند. قرص هایی که به احتمال زیاد باعث ازوفاژیت می شوند عبارتند از:

• • آسپرین
  • داکسی سایکلین
  • مکمل های آهن
  • داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن (Advil، Motrin) یا ناپروکسن (Aleve، Naprosyn)
  • داروهای پوکی استخوان مانند آلندرونات (فوساماکس) یا ریزدرونات (اکتونل)

• شیمی‌درمانی و پرتودرمانی برای سرطان  – برخی از این درمان‌ها می‌توانند به پوشش مری آسیب برسانند و منجر به مری شوند.
• عفونت  – عفونت در مری نیز می تواند باعث ازوفاژیت شود. آنها معمولاً در افرادی با سیستم ایمنی ضعیف رخ می دهند. ازوفاژیت ناشی از عفونت در افرادی که عفونت HIV دارند، داروهای استروئیدی طولانی مدت استفاده می کنند، پیوند عضو داشته اند یا با شیمی درمانی سرطان درمان شده اند، شایع است.

تنها چند نوع عفونت در مری شایع است، مانند:

حتی در افرادی که قبلاً عفونت تبخال در دهان دارند، اگر سیستم ایمنی طبیعی باشد، به ندرت به مری سرایت می کند.

• • مخمر
  • ویروس هرپس (HSV)
  • سیتومگالوویروس (CMV)

ازوفاژیت ائوزینوفیلیک زیرگروه خاصی از این بیماری است. تشخیص بر اساس نمونه های بیوپسی از مری است که نشان دهنده غلبه ائوزینوفیل ها است. ائوزینوفیل ها نوعی گلبول سفید هستند که بدن ممکن است در پاسخ به التهاب یا واکنش آلرژیک تولید کند.

علائم

علائم اصلی ازوفاژیت عبارتند از:

• درد در قفسه سینه (پشت استخوان سینه) یا گلو. درد می تواند سوزش، شدید یا تیز باشد. اگر ریفلاکس اسید علت ازوفاژیت باشد، ممکن است درد بعد از غذا یا زمانی که صاف دراز می کشید بدتر شود. درد ناشی از ازوفاژیت ممکن است ثابت باشد یا ممکن است بیاید و برود.  
• مشکلات بلع از جمله تشدید درد قفسه سینه هنگام بلع یا احساس چسبیدن غذا در قفسه سینه پس از قورت دادن  
• خونریزی که به صورت خون در استفراغ یا تیره شدن مدفوع دیده می شود 

تشخیص

تشخیص اغلب بر اساس علائم شما انجام می شود.  

دقیق ترین راه برای بررسی ازوفاژیت این است که پزشک مستقیماً به داخل مری با یک دوربین فیلمبرداری به نام آندوسکوپ نگاه کند. آندوسکوپ دارای یک دوربین در انتهای یک بند ناف انعطاف پذیر با پوشش پلاستیکی است. این لوله به اندازه ای بلند است که از طریق معده به اولین قسمت روده (اثنی عشر) برسد. این روش گاهی اوقات ازوفاگوگاسترودئودنوسکوپی یا EGD نامیده می شود.  

با استفاده از آندوسکوپ، پزشک می تواند شواهدی از آسیب ناشی از ازوفاژیت را مشاهده کند. پزشک به دنبال مناطقی است که پوشش مری فرسوده شده است (به نام فرسایش یا زخم)، تاول ها یا نواحی زخمی. برخی عفونت ها رسوبی بر روی دیواره های مری بر جای می گذارند که می توان از طریق آندوسکوپ با استفاده از یک برس کنترل از راه دور نمونه برداری کرد. در برخی موارد، پزشک با برش نمونه کوچکی از پوشش داخلی از انتهای آندوسکوپ، مری را بیوپسی می‌کند. این بافت زیر میکروسکوپ بررسی می شود.

از آنجایی که ازوفاژیت تنها یکی از مواردی است که می تواند علائم درد قفسه سینه یا مشکلات بلع را ایجاد کند، پزشک ممکن است آزمایش های دیگری را برای ارزیابی قلب، ریه یا دستگاه گوارش شما تجویز کند. 

مدت زمان مورد انتظار

طول مدت علائم بستگی به این دارد که چگونه می توان علت آنها را از بین برد. برای مثال، موارد بد ریفلاکس یا ویروس‌های مقاوم، ممکن است نیاز به چندین آزمایش داشته باشد تا دارو یا درمان مناسب پیدا شود. در بیشتر موارد، علائم در عرض چند روز پس از شروع درمان مناسب شروع به بهبود می کنند. اما ممکن است هفته ها طول بکشد تا علائم به طور کامل از بین بروند. اگر سیستم ایمنی بدن به شدت ضعیف شده باشد، ازوفاژیت ناشی از عفونت ممکن است درمان آن سخت تر باشد. 

جلوگیری

شایع ترین علت ازوفاژیت، رفلاکس اسید معده است که گاهی اوقات با برخی اقدامات بسیار ساده قابل پیشگیری است: 

• از خوردن وعده های غذایی سنگین بخصوص در چند ساعت قبل از خواب خودداری کنید  
• سیگار و الکل را قطع کنید  
• از مصرف مقادیر زیاد کافئین، شکلات، نعناع و غذاهای پرچرب خودداری کنید.  
• وزن خود را کنترل کنید.  

اگر با وجود این اقدامات، سوزش سر دل دارید، پزشک ممکن است به شما توصیه کند که یک داروی پیشگیرانه مسدودکننده اسید مصرف کنید.  

تمام قرص های تجویزی و بدون نسخه باید در حالت ایستاده مصرف شوند و باید با آب بلعیده شوند. این امر به ویژه برای داروهایی که اغلب باعث ازوفاژیت می شوند مهم است. 

رفتار

درمان بستگی به علت ازوفاژیت دارد.

• رفلاکس اسید  – تغییرات سبک زندگی به کاهش رفلاکس کمک می کند:

• • در صورت لزوم وزن خود را کاهش دهید
  • وعده های غذایی کوچکتر بخورید
  • بلافاصله بعد از خوردن غذا دراز نکشید
  • غذاهایی که علائم ایجاد می کنند را کشف کنید و از آنها اجتناب کنید

معمولاً داروهای مسدودکننده اسید، از جمله مسدودکننده‌های H2 و مهارکننده‌های پمپ پروتون تجویز می‌شوند. برای ازوفاژیت مداوم، پزشک ممکن است جراحی را برای سفت کردن اسفنکتر تحتانی مری توصیه کند.

• ازوفاژیت قرصی  – نوشیدن یک لیوان پر آب بعد از مصرف قرص می تواند کمک کننده باشد. معمولاً اگر ازوفاژیت رخ داده باشد، لازم است تا هنگام بهبودی، دارو را حداقل به طور موقت قطع کنید. از آنجایی که اسید می تواند مری ناشی از داروها را بدتر کند، پزشک ممکن است برای تسریع بهبودی، داروهای مسدودکننده اسید را نیز تجویز کند.
• عفونت ها  – انتخاب درمان بستگی به عامل عفونی ایجاد کننده ازوفاژیت دارد. درمان برخی از عفونت های مری با قرص ها یا مایعات بلعیده شده دشوار است، بنابراین ممکن است داروها به صورت داخل وریدی (در ورید) تجویز شوند.
• ازوفاژیت ائوزینوفیلیک  – از آنجایی که ازوفاژیت ائوزینوفیلیک می‌تواند با رفلاکس اسید ایجاد شود، درمان معمولاً شامل تغییر سبک زندگی و مهارکننده‌های پمپ پروتون می‌شود. وقتی بتوان آلرژی غذایی را شناسایی کرد، حذف آن غذاها ممکن است کافی باشد. درمان خاص همچنین می‌تواند شامل کورتیکواستروئیدهای موضعی با اسپری فلوتیکازون در دهان و بلعیده یا دوغاب بودزونید خوراکی باشد.

در حالی که مری شما در حال بهبود است، پزشک می تواند علائم درد شما را با تجویز مسکن ها کاهش دهد.

چه زمانی با یک حرفه ای تماس بگیرید

اگر به دلیل درد در حین بلع قادر به خوردن یا آشامیدن نیستید، باید با پزشک خود تماس بگیرید. اگر نتوانید مایعات بنوشید، کم آبی تهدید کننده زندگی می تواند به سرعت ایجاد شود. 

گاهی اوقات مری آسیب دیده می تواند سوراخی ایجاد کند که باعث بدتر شدن ناگهانی درد قفسه سینه، تنگی نفس یا تب شود. این علائم را فورا به پزشک خود گزارش دهید.   

اگر علائم شما با درمان اولیه برطرف نشد، با پزشک خود مشورت کنید. گاهی اوقات، جای زخم در مری باعث مشکل بلع مداوم می شود که ممکن است نیاز به درمان اتساع از طریق آندوسکوپ داشته باشد. 

پیش بینی

تقریباً تمام موارد ازوفاژیت قابل درمان است. برخی از علل، مانند رفلاکس اسید، ممکن است نیاز به درمان طولانی مدت داشته باشند.

(مقاله/دستگاه گوارش و بیماری های آن/ بهبود سلامت ایکاد)

بررسی اجمالی

مری بارت

مری بارت وضعیتی است که در آن پوشش صورتی صاف لوله بلع که دهان را به معده متصل می کند (مری) در اثر رفلاکس اسید آسیب می بیند که باعث ضخیم شدن و قرمز شدن پوشش می شود.

بین مری و معده یک دریچه بسیار مهم، اسفنکتر تحتانی مری (LES) قرار دارد. با گذشت زمان، LES ممکن است شروع به از کار افتادن کند و منجر به آسیب اسیدی و شیمیایی مری شود، وضعیتی به نام بیماری ریفلاکس معده به مری (GERD). GERD اغلب با علائمی مانند سوزش سر دل یا نارسایی همراه است. در برخی از افراد، این GERD ممکن است باعث تغییر در سلول های پوشش دهنده قسمت تحتانی مری شود و باعث مری بارت شود.

مری بارت با افزایش خطر ابتلا به سرطان مری همراه است. اگرچه خطر ابتلا به سرطان مری اندک است، اما انجام معاینات منظم با تصویربرداری دقیق و بیوپسی های گسترده از مری برای بررسی سلول های پیش سرطانی (دیسپلازی) مهم است. اگر سلول های پیش سرطانی کشف شوند، می توان آنها را برای پیشگیری از سرطان مری درمان کرد.

علائم

ایجاد مری بارت اغلب به GERD طولانی مدت نسبت داده می شود که ممکن است شامل علائم و نشانه های زیر باشد:

• دل درد مکرر و برگشت محتویات معده
• مشکل در بلع غذا
• کمتر رایج، درد قفسه سینه

عجیب است که تقریباً نیمی از افرادی که مری بارت تشخیص داده شده اند، علائم کمی از رفلاکس اسید معده دارند. بنابراین، شما باید سلامت گوارش خود را با پزشک خود در مورد احتمال مری بارت در میان بگذارید.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر بیش از پنج سال است که با سوزش سر دل، برگشت اسید معده و ریفلاکس معده مشکل دارید، باید از پزشک خود در مورد خطر ابتلا به مری بارت سوال کنید.

در صورتی که:

• درد قفسه سینه داشته باشید که ممکن است نشانه ای از حمله قلبی باشد
• در بلع مشکل دارند
• استفراغ خون قرمز یا خونی شبیه تفاله قهوه است
• مدفوع سیاه، قیری یا خونی دارید
• ناخواسته وزن کم می کنند

علل

علت دقیق مری بارت مشخص نیست. در حالی که بسیاری از افراد مبتلا به مری بارت دارای ریفلاکس طولانی مدت هستند ، بسیاری از آنها علائم ریفلاکس ندارند، وضعیتی که اغلب “ریفلاکس خاموش” نامیده می شود.

چه این رفلاکس اسید با علائم GERD همراه باشد یا نه، اسید معده و مواد شیمیایی به مری باز می‌گردد و به بافت مری آسیب می‌رساند و باعث ایجاد تغییراتی در پوشش لوله بلع می‌شود و باعث مری بارت می‌شود.

عوامل خطر

عواملی که خطر ابتلا به مری بارت را افزایش می دهند عبارتند از:

• سابقه خانوادگی. اگر سابقه خانوادگی مری بارت یا سرطان مری داشته باشید، احتمال ابتلا به مری بارت افزایش می یابد.
• مرد بودن مردان به مراتب بیشتر در معرض ابتلا به مری بارت هستند.
• سفید بودن افراد سفید پوست نسبت به سایر نژادها در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری هستند.
• سن. مری بارت می تواند در هر سنی رخ دهد اما در بزرگسالان بالای 50 سال شایع تر است.
• دل درد مزمن و رفلاکس اسید. ابتلا به GERD که با مصرف داروهای شناخته شده به عنوان مهارکننده های پمپ پروتون بهبود نمی یابد یا ابتلا به GERD که به داروی منظم نیاز دارد، می تواند خطر مری بارت را افزایش دهد.
• سیگار کشیدن فعلی یا گذشته
• اضافه وزن داشتن. چربی بدن در اطراف شکم شما بیشتر خطر ابتلا را افزایش می دهد.

عوارض

سرطان مری 

خطر ابتلا به سرطان مری در افراد مبتلا به مری بارت افزایش می یابد. این خطر حتی در افرادی که تغییرات پیش سرطانی در سلول های مری خود دارند، اندک است. خوشبختانه اکثر افراد مبتلا به مری بارت هرگز به سرطان مری مبتلا نمی شوند.

(مقاله/دستگاه گوارش و بیماری های آن/ بهبود سلامت ایکاد) 

سرطان مری

 سرطانی است که در مری رخ می دهد – یک لوله توخالی طولانی که از گلو به معده شما می رود. مری شما به انتقال غذایی که می بلعید از پشت گلو به معده کمک می کند تا هضم شود.

سرطان مری معمولاً در سلول‌هایی که در داخل مری قرار دارند شروع می‌شود. سرطان مری می تواند در هر نقطه از مری رخ دهد. مردان بیشتر از زنان به سرطان مری مبتلا می شوند.

سرطان مری ششمین علت شایع مرگ و میر ناشی از سرطان در سراسر جهان است. نرخ بروز در مکان های جغرافیایی مختلف متفاوت است. در برخی مناطق، نرخ بالاتر سرطان مری ممکن است به مصرف تنباکو و الکل یا عادات غذایی

علائم

علائم و نشانه های سرطان مری عبارتند از:

• مشکل در بلع (دیسفاژی)
• کاهش وزن بدون تلاش
• درد قفسه سینه، فشار یا سوزش
• بدتر شدن سوء هاضمه یا سوزش سر دل
• سرفه یا گرفتگی صدا

سرطان مری اولیه معمولاً هیچ علامت یا علامتی ایجاد نمی کند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر علائم و نشانه های مداومی دارید که شما را نگران می کند، با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید.

اگر مری بارت، یک بیماری پیش سرطانی ناشی از ریفلاکس مزمن اسید معده تشخیص داده شده باشد، خطر ابتلا به سرطان مری در شما بیشتر است. از پزشک خود بپرسید که چه علائم و نشانه هایی را باید رعایت کنید که ممکن است نشانه بدتر شدن وضعیت شما باشد.

غربالگری سرطان مری ممکن است یک گزینه برای افراد مبتلا به مری بارت باشد. اگر مری بارت دارید، مزایا و

علل

دقیقاً مشخص نیست که چه چیزی باعث سرطان مری می شود.

سرطان مری زمانی رخ می دهد که سلول های مری تغییراتی (جهش) در DNA خود ایجاد می کنند. تغییرات باعث رشد و تقسیم سلول ها خارج از کنترل می شود. سلول های غیرطبیعی انباشته شده، توموری را در مری تشکیل می دهند که می تواند رشد کند تا به ساختارهای مجاور حمله کند و به سایر قسمت های بدن گسترش یابد.

انواع سرطان مری

سرطان مری بر اساس نوع سلول های درگیر طبقه بندی می شود. نوع سرطان مری شما به تعیین گزینه های درمانی شما کمک می کند. انواع سرطان مری عبارتند از:

• آدنوکارسینوم. آدنوکارسینوما در سلول های غدد ترشح کننده مخاط در مری شروع می شود. آدنوکارسینوما اغلب در قسمت پایینی مری رخ می دهد. آدنوکارسینوم شایع ترین شکل سرطان مری در ایالات متحده است و عمدتاً مردان سفید پوست را تحت تأثیر قرار می دهد.
• سرطان سلول سنگ‌فرشی. سلول های سنگفرشی سلول های صاف و نازکی هستند که سطح مری را می پوشانند. کارسینوم سلول سنگفرشی اغلب در قسمت های فوقانی و میانی مری رخ می دهد. کارسینوم سلول سنگفرشی شایع ترین سرطان مری در سراسر جهان است.
• انواع کمیاب دیگر برخی از اشکال نادر سرطان مری عبارتند از: کارسینوم سلول کوچک، سارکوم، لنفوم، ملانوم و کوریوکارسینوم.

عوامل خطر

تصور می شود که تحریک مزمن مری ممکن است به تغییراتی که باعث سرطان مری می شود کمک کند. عواملی که باعث تحریک سلول های مری می شوند و خطر ابتلا به سرطان مری را افزایش می دهند عبارتند از:

• ابتلا به بیماری ریفلاکس معده (GERD)
• سیگار کشیدن
• داشتن تغییرات پیش سرطانی در سلول های مری (مری بارت)
• چاق بودن
• نوشیدن الکل
• داشتن رفلاکس صفرا
• مشکل در بلع به دلیل اسفنکتر مری که شل نمی شود (آکالازی)
• عادت مداوم به نوشیدن مایعات بسیار داغ
• به اندازه کافی میوه و سبزیجات نخورید
• تحت پرتودرمانی در قفسه سینه یا بالای شکم

عوارض

با پیشرفت سرطان مری، می تواند عوارضی ایجاد کند، مانند:

• انسداد مری. سرطان ممکن است عبور غذا و مایعات از مری را دشوار کند.
• درد. سرطان مری پیشرفته می تواند باعث درد شود.
• خونریزی در مری. سرطان مری می تواند باعث خونریزی شود. اگرچه خونریزی معمولاً تدریجی است، اما گاهی اوقات می تواند ناگهانی و شدید باشد.

جلوگیری

شما می توانید اقداماتی را برای کاهش خطر ابتلا به سرطان مری انجام دهید. برای مثال:

• ترک سیگار. اگر سیگار می کشید، با پزشک خود در مورد راهکارهای ترک سیگار صحبت کنید. داروها و مشاوره برای کمک به ترک سیگار در دسترس هستند. اگر از تنباکو استفاده نمی کنید، شروع نکنید.
• میوه و سبزیجات بیشتری بخورید. انواع میوه ها و سبزیجات رنگارنگ را به رژیم غذایی خود اضافه کنید.
• وزن سالم را حفظ کنید. اگر اضافه وزن یا چاق هستید، با پزشک خود در مورد استراتژی هایی که به کاهش وزن کمک می کند صحبت کنید. کاهش وزن آهسته و ثابت به میزان 1 یا 2 پوند در هفته را هدف قرار دهید. 

(مقاله/دستگاه گوارش و بیماری های آن/ بهبود سلامت ایکاد) 

آشالازی

 یک اختلال نادر است که باعث می‌شود غذا و مایعات از لوله بلع که دهان و معده (مری) شما را به معده متصل می‌کند، دشوار باشد.

آشالازی زمانی رخ می دهد که اعصاب مری آسیب ببینند. در نتیجه، مری به مرور زمان فلج و گشاد می شود و در نهایت توانایی فشار دادن غذا به معده را از دست می دهد. سپس غذا در مری جمع می‌شود، گاهی تخمیر می‌شود و به داخل دهان باز می‌گردد که طعم تلخی دارد. برخی افراد این را با بیماری ریفلاکس معده به مری (GERD) اشتباه می گیرند. با این حال، در آشالازی غذا از مری می آید، در حالی که در GERD مواد از معده می آید.

هیچ درمانی برای آشالازی وجود ندارد. هنگامی که مری فلج می شود، عضله نمی تواند دوباره به درستی کار کند. اما علائم معمولاً با آندوسکوپی، درمان کم تهاجمی یا جراحی قابل کنترل هستند.

علائم

علائم آشالازی عموماً به تدریج ظاهر می شوند و با گذشت زمان بدتر می شوند. علائم و نشانه ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• ناتوانی در بلع (دیسفاژی)، که ممکن است احساس کنید غذا یا نوشیدنی در گلوی شما گیر کرده است.
• برگشت غذا یا بزاق
• سوزش سردل
• آروغ زدن
• درد قفسه سینه که می آید و می رود
• سرفه در شب
• پنومونی (از آسپیراسیون غذا به ریه ها)
• کاهش وزن
• استفراغ

علل

علت دقیق آشالازی به خوبی شناخته نشده است. محققان گمان می کنند که ممکن است به دلیل از دست دادن سلول های عصبی در مری ایجاد شود. تئوری هایی در مورد علت این امر وجود دارد، اما عفونت ویروسی یا پاسخ های خودایمنی مشکوک است. به ندرت، آشالازی ممکن است ناشی از یک اختلال ژنتیکی یا عفونت ارثی باشد.

(مقاله/دستگاه گوارش و بیماری های آن/ بهبود سلامت ایکاد) 

واریس مری

واریس مری ، وریدهای متورم در پوشش مری شما هستند. شما نمی توانید آنها را ببینید یا احساس کنید، اما مهم است که بدانید آنها آنجا هستند یا خیر زیرا خطر پارگی و خونریزی داخلی را به همراه دارند. آنها معمولاً با بیماری کبدی رخ می دهند. بیشتر درمان ها با هدف کنترل آسیب انجام می شود.

• علائم و علل

• تشخیص و آزمایشات

• مدیریت و درمان

• چشم انداز / پیش آگهی

بررسی اجمالی

سیروز کبدی علت معمول فشار خون ورید باب است که باعث تورم واریس مری می شود.

واریس مری چیست؟

واریس مری وریدهای بزرگ شده در پوشش مری ، لوله بلع است که دهان شما را به معده شما متصل می کند. واریس ها جدی هستند زیرا دیواره های ضعیفی دارند که می تواند نشت کند یا بشکند و خونریزی کند. خونریزی داخلی ناشی از پارگی سیاهرگ می تواند ناگهانی، شدید و تهدید کننده زندگی باشد.

واریس مری در افراد مبتلا به فشار خون پورتال رخ می دهد که فشار خون بالا در سیاهرگ باب است که از کبد شما عبور می کند و سایر سیاهرگ هایی که از آن منشعب می شوند. فشار غیر طبیعی باعث تورم و بزرگ شدن وریدهای نازک مری می شود. این اغلب در افراد مبتلا به بیماری کبد رخ می دهد .

واریس مری چقدر جدی است؟

خونریزی جدی ترین خطر واریس مری است. همه افراد خونریزی را تجربه نمی کنند، اما تا 50٪ خونریزی را تجربه می کنند. با افزایش فشار خون پورتال، خطر افزایش می یابد. هنگامی که فشار خون پورتال ناشی از بیماری مزمن کبدی است – که بیشتر اوقات – با بدتر شدن وضعیت کبد شما بدتر می شود.

افراد مبتلا به بیماری پیشرفته کبدی ( سیروز ) علاوه بر واریس مری، نگرانی های دیگری نیز دارند. اما واریس خونریزی دهنده شایع ترین علت بستری شدن در بیمارستان و مرگ در افراد مبتلا به سیروز است. یک دوره خونریزی واریس دارای میزان مرگ و میر حدود 20٪ است و خونریزی اغلب عود می کند (عود می کند).

واریس مری چقدر شایع است؟

در افرادی که سیروز کبدی آنها تشخیص داده شده است، 30٪ در زمان تشخیص، فشار خون پورتال و واریس مری دارند. تا 90 درصد آنها را در 10 سال آینده توسعه خواهند داد. به طور کلی، سیروز شدیدتر منجر به افزایش فشار و بزرگتر شدن واریس می شود که احتمال پارگی آنها بیشتر است.

علائم و علل

علائم و نشانه های واریس مری چیست؟

واریس مری از بیرون مانند وریدهای واریسی در پای شما قابل مشاهده نیست. آنها در اعماق حفره قفسه سینه شما قرار دارند، معمولا نزدیک به پایین، جایی که مری شما به معده شما می رسد. به احتمال زیاد هنگام قورت دادن آنها را احساس نمی کنید. معمولاً تا زمانی که خونریزی نکنند اصلاً علائمی ایجاد نمی کنند.

یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی ممکن است در صورت مشاهده علائم دیگری که نشان دهنده فشار خون پورتال یا بیماری مزمن کبدی باشد، مشکوک به داشتن واریس مری باشد. اینها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• یرقان ، زرد شدن پوست و چشمان شما.
• آسیت ، تجمع مایع در شکم شما.
• ادم ، ورم پاها و پاها.
• درد بالای شکم ( کبد یا طحال شماممکن است درد داشته باشد).
• خارش (خارش) ، بدون بثورات قابل مشاهده.
• گیجی یا سرگردانی ( آنسفالوپاتی کبدی ).

اگر یکی از واریس های شما پاره شود، احتمالاً در آن زمان چیزی احساس نخواهید کرد. اما مراقب علائم خونریزی گوارشی یا از دست دادن خون باشید. اینها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• استفراغ خون . نشت خون آهسته ممکن است به صورت خون خشک شده و منعقد شده ظاهر شود که شبیه تفاله قهوه است . یک رگ پاره شده باعث تولید خون تازه و قرمز در استفراغ شما می شود.
• خون در مدفوع شما اگر خون را قورت دهید و از دستگاه گوارش شما عبور کند، معمولاً زمانی که در مدفوع شما خارج می شود سیاه می شود و شبیه قیر ( ملنا ) می شود. با این حال، خونریزی سریع ممکن است به صورت خون تازه و قرمز ظاهر شود.
• رنگ رنگ پریده ، گویی خون از صورت شما خارج شده است.
• احساس خستگی، ضعف و سبکی سر . اینها ممکن است نشانه های فشار خون پایین باشد .

در صورت بروز علائم از دست دادن خون شدید و شوک هیپوولمیک به دنبال مراقبت های پزشکی اورژانسی باشید . اینها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• ضربان قلب سریع .
• تنفس سریع .
• پوست سرد و لطیف.
• تعریق.
• اضطراب و سردرگمی.
• از دست دادن هوشیاری .

علت بروز واریس مری چیست؟

واریس مری پیامد مستقیم فشار خون پورتال است که فشار خون بالا در سیستم ورید باب شماست. این شامل سیاهرگ باب است که از کبد شما عبور می کند و وریدهای کوچکتر که از آن منشعب می شوند و خون را به قلب شما می فرستند و به گردش عمومی در بدن شما می رسانند.

بدن شما فشار خون پورتال را با هدایت جریان خون به وریدهای کوچکتر که برای کنترل حجم بیشتر طراحی نشده اند، جبران می کند. کوچکترین آنها، با نازک ترین دیوارها، بزرگ می شوند. این وریدها در پوشش مخاطی دستگاه گوارش شما قرار دارند: مری، معده و مقعد.

آیا واریس مری با سایر واریس های دستگاه گوارش متفاوت است؟

از آنجایی که واریس های مری بسیار ظریف و نزدیک به سطح اندام هستند، تمایل به بزرگ شدن بیشتر، پارگی بیشتر و خونریزی شدیدتری دارند. واریس در معده یا مقعد نیز ممکن است پاره شده و خونریزی کند. اما این اتفاق کمتر رخ می‌دهد و در صورت وقوع، خونریزی کمتر شدید است.

واریس معده (در معده شما) معمولاً خونریزی های کوچک و آهسته ایجاد می کند که خود به خود متوقف می شود. آنها باعث کبودی و آسیب بافتی به پوشش معده شما می شوند ( گاستروپاتی فشار خون پورتال ). واریس در مقعد شما ممکن است شبیه هموروئید باشد، اما احتمالاً تا زمانی که پاره نشود متوجه آنها نخواهید شد.

علت پارگی و خونریزی واریس مری چیست؟

فشار به تدریج افزایش می یابد تا زمانی که پارگی رخ دهد. به نظر نمی‌رسد که هیچ رویدادی وجود نداشته باشد، اما پارگی معمولاً زمانی اتفاق می‌افتد که فشار خون در سیاهرگ بین 50 تا 100 درصد افزایش یابد. واریس هایی که خونریزی دارند معمولاً بزرگتر از 5 میلی متر هستند. واریس های کوچکتر هر سال به طور متوسط ​​8 درصد به این اندازه می رسند.

چه چیزی باعث فشار خون پورتال می شود؟

شایع ترین علت سیروز کبدی است. «سیروز» به معنای جای زخم است. این نتیجه آسیب طولانی مدت و مزمن کبدی است. التهاب مداوم (هپاتیت) در بافت های کبد شما در نهایت آنها را به بافت اسکار تبدیل می کند که جریان خون را از طریق سیاهرگ باب مسدود می کند. این یک فرآیند تدریجی است که معمولاً چندین دهه طول می کشد.

سیروز مرحله نهایی هر بیماری مزمن کبدی است، از جمله:

• هپاتیت ناشی از الکل .
• استئاتوهپاتیت غیر الکلی .
• هپاتیت ویروسی مزمن .
• هپاتیت خود ایمنی .

سایر علل فشار خون پورتال عبارتند از:

• گرانولوم های کبد . گرانولوم ها مجموعه ای از سلول های التهابی هستند که با عفونت ها و بیماری های التهابی مختلف همراه هستند. آنها می توانند ورید باب شما را به عنوان تومورهای خوش خیم مسدود کنند و گاهی اوقات با ایجاد اسکار همراه می شوند. یک عفونت انگلی به نام شیستوزومیازیس که 230 میلیون نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد، شایع ترین علت گرانولوم های کبدی است.
• لخته های خون . ترومبوز در سیستم ورید پورتال شما می تواند جریان خون را به کبد، از طریق کبد یا خارج از کبد شما مسدود کند. بسیاری از چیزها می توانند باعث این امر شوند، از جمله بیماری های ارثی. یک لخته خون در یکی از وریدهایی که از کبد شما خارج می شود به عنوان سندرم Budd-Chiari شناخته می شود .
• طحال بزرگ شده . این ممکن است نشانه بیماری کبد یا عفونت حاد باشد. طحال متورم ممکن است رگ های خونی جدیدی ایجاد کند که به سیستم ورید پورتال تغذیه می کنند.
• شرایط قلبی . نارسایی قلبی سمت راست یا پریکاردیت انقباضی ممکن است فشار و جریان برگشتی را در سیستم ورید پورتال ایجاد کند.

تشخیص و آزمایشات

چگونه متوجه شوید که واریس مری دارید؟

احتمالا تا زمانی که یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما را بررسی نکند، متوجه نخواهید شد. اگر قبلاً سیروز در شما تشخیص داده شده است، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما احتمالاً غربالگری منظم برای واریس را توصیه می کند. اما مردم همیشه نمی دانند که به بیماری کبدی مبتلا هستند، حتی اگر پیشرفته باشد.

واریس مری چگونه تشخیص داده می شود؟

یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی علائم و سابقه سلامتی شما، از جمله شرایط فعلی یا مزمن را ارزیابی می کند. معاینه فیزیکی اولیه ممکن است نشانه هایی از خونریزی، از دست دادن خون یا بیماری کبدی را نشان دهد. آن‌ها آزمایش‌های خون و آزمایش‌های تصویربرداری را برای یافتن شواهدی از فشار خون پورتال و واریس دنبال خواهند کرد .

چه آزمایشاتی می تواند واریس مری را نشان دهد؟

اگر نشانه‌هایی از خونریزی فعال ندارید، ممکن است پزشک شما با آزمایش‌های تصویربرداری غیرتهاجمی مانند سی‌تی اسکن، آنژیوگرافی تشدید مغناطیسی (MRA) یا سونوگرافی داپلر برای بررسی رگ‌های خونی و جریان خون شما شروع کند. اگر شواهدی از واریس پیدا کردند، ممکن است بخواهند آندوسکوپی را پیگیری کنند.

آندوسکوپی فوقانی چیست؟

آندوسکوپی فوقانی (که آزمایش EGD نیز نامیده می شود) معاینه دستگاه گوارش فوقانی شما است. این شامل مری، معده و بالای روده کوچک شما (اثنی عشر) می شود. متخصص گوارش ، متخصص بیماری های گوارشی و روش های آندوسکوپی، آن را انجام می دهد.

آندوسکوپ یک لوله بلند و نازک با یک دوربین کوچک در انتهای آن است. از مری شما عبور می کند، به معده و اثنی عشر شما. دوربین به یک مانیتور می‌تابد و به آندوسکوپی شما نشان می‌دهد که چه چیزی داخل آن است. اگر مشکلی پیدا کردند، می توانند با وسایلی که از آندوسکوپ عبور داده می شود، آنها را درمان کنند.

مدیریت و درمان

آیا واریس مری قابل درمان است؟

ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی راه های مختلفی برای درمان واریس برای پیشگیری و کنترل خونریزی دارند. بیشتر درمان ها با هدف کنترل آسیب انجام می شود. واریس معمولا کاهش نمی یابد و از بین نمی رود، مگر اینکه فشار خون پورتال کاهش یابد. این ممکن است در برخی موارد بسته به شرایط ایجاد کننده آن امکان پذیر باشد.

درمان واریس مری چیست؟

اهداف درمان عبارتند از:

1. خونریزی فعال را کنترل کنید.
2. جلوگیری از خونریزی در آینده
3. در صورت امکان فشار خون پورتال را کاهش دهید یا از بدتر شدن آن جلوگیری کنید.

کنترل خونریزی واریس

خونریزی از واریس مری یک اورژانس است که نیاز به درمان فوری دارد. مراقبت های حمایتی در بیمارستان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• مایعات IV
• انتقال خون .
• تهویه مکانیکی .
• آنتی بیوتیک برای جلوگیری از عفونت.

هنگامی که وضعیت شما پایدار است، یک آندوسکوپی فوقانی اورژانسی برای تشخیص و درمان خونریزی انجام خواهید داد. درمان در طول آندوسکوپی شامل موارد زیر است:

• داروهای IV برای کاهش فشار خون و سفت کردن وریدها در سیستم ورید پورتال. داروهایی که معمولاً مورد استفاده قرار می گیرند عبارتند از اکتروتید، وازوپرسین و سوماتوستاتین .
• بستن باند واریس : متخصص آندوسکوپی نوارهای الاستیک کوچکی را دور واریس‌های خونریزی‌دهنده می‌پیچد تا جریان خون آنها را قطع کند. آنها همچنین ممکن است واریس های بزرگتر را در معرض خطر خونریزی آینده درمان کنند.

درمان بعدی پس از بستن باند واریس شامل موارد زیر است:

• مهارکننده های پمپ پروتون، داروهایی برای بهبود زخم های کوچک در دستگاه گوارش شما.
• غربالگری منظم برای خونریزی اضافی و بستن نوار واریس اضافی در صورت لزوم.
• روش‌های اضافی برای تغییر مسیر جریان خون پورتال در صورت شکست بستن باند (به زیر مراجعه کنید).

جلوگیری از خونریزی واریس

اگر قبلاً برای خونریزی تحت درمان قرار گرفته اید، یا اگر واریس شما هنوز خونریزی نکرده است اما در معرض خطر است، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما درمان پیشگیرانه را به شما پیشنهاد می دهد. پیشگیری به طور کلی شامل موارد زیر است:

• بتابلوکرها : این داروها که معمولاً برای درمان فشار خون بالا تجویز می شوند، می توانند خطر خونریزی واریس را تا 50 درصد کاهش دهند. اما ممکن است برای همه مناسب نباشند. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما خطرات و مزایای بیماری شما را شرح خواهد داد.
• بستن باند واریس : اگر بتا بلاکرها برای شما مناسب نیستند، ممکن است بستن باند را به عنوان یک روش پیشگیرانه انجام دهید.

درمان فشار خون پورتال

اگر درمان‌های فوق خطر خونریزی واریس را کاهش نداد، یا اگر عوارض دیگری از فشار خون پورتال دارید، ممکن است ارائه‌دهنده شما روش‌های جایگزینی را برای کاهش فشار خون پورتال در خود ورید پورتال توصیه کند.

رویه ها عبارتند از:

• شانت سیستمیک پورتال داخل کبدی ترانس جوگولار (TIPS): در این روش غیر جراحی، یک رادیولوژیست مداخله ای از تصویربرداری اشعه ایکس برای هدایت یک کاتتر باریک از طریق ورید گردن به داخل کبد استفاده می کند. آنها یک سیم راهنما با یک سوزن در انتهای آن از طریق کاتتر به ورید پورتال در کبد شما می فرستند. سوزن ارتباط جدیدی بین سیاهرگ باب و یکی از وریدهای کبدی ایجاد می کند، سیاهرگ هایی که خون را از کبد شما تخلیه می کنند. این مقداری از جریان خون را در ورید باب منحرف می کند و فشار را کاهش می دهد. پس از بیرون کشیدن سوزن و سیم راهنما، استنت را از طریق کاتتر می فرستند و آن را برای باز نگه داشتن کانال جدید قرار می دهند. این روش می تواند بسیار موثر باشد، اما اگر استنت بیش از حد بزرگ باشد و جریان خون پورتال شما را تغییر مسیر دهد، می تواند عوارضی ایجاد کند. خون هدایت شده به طور معمول فیلتر نمی شود، بنابراین سموم موجود در این جریان خون به گردش خون شما باز می گردند. این سموم می توانند ایجاد و ایجاد کننداختلال شناختی خفیف (آنسفالوپاتی کبدی). شنت همچنین می تواند به مرور زمان دوباره بسته شود، به خصوص اگر استنت خیلی کوچک باشد. این به روش دیگری برای رفع نیاز دارد.
• شانت دیستال اسپلنورنال (DSRS) : این روش شنت جراحی نتایج طولانی مدت قوی دارد، اما شما باید در شرایط خوبی باشید تا با خیال راحت تحت عمل جراحی و بهبودی قرار بگیرید. این روش با جدا کردن ورید طحال از کبد و اتصال آن به ورید کلیه چپ، جریان خون سیستم پورتال را هدایت می کند. این به طور انتخابی و دائمی فشار را کاهش می دهد.

درمان علت

فشار خون پورتال ممکن است با درمان علت در برخی موارد بهبود یابد. اگر علت لخته خون یا عفونت قابل درمان باشد، درمان این موارد ممکن است فشار خون پورتال را درمان کند. آسیب کبدی بسته به میزان پیشرفت آن می تواند تا حدی بهبود یابد. این همچنین به آنچه که کبد شما را آسیب می رساند بستگی دارد.

راه های ممکن برای کاهش آسیب کبدی عبارتند از:

• ترک الکل . اگر مصرف الکل دلیل سیروز شما باشد، ترک آن به طور قابل توجهی وضعیت شما را بهبود می بخشد. ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما می‌تواند منابعی را برای کمک به ترک سیگار ارائه دهد. حتی اگر الکل عامل اصلی بیماری شما نباشد، همیشه عاملی در سلامت کبد شما است. اجتناب از آن می تواند از استرس غیر ضروری بر روی کبد شما جلوگیری کند.
• کاهش وزن . عوامل متابولیک مرتبط با چاقی از جمله علل اصلی بیماری کبدی هستند. اگر به بیماری کبد چرب مبتلا هستید ، از دست دادن چربی می تواند این عوامل متابولیک را تغییر دهد، ذخیره چربی در کبد شما را کاهش دهد و از آسیب بیشتر جلوگیری کند. حتی اگر اینها علت بیماری شما نباشد، بر سلامت کبد شما تأثیر می گذارد.
• آزمایش و درمان هپاتیت C هپاتیت C مزمن یکی دیگر از علل اصلی سیروز است. برخی از مردم نمی دانند که به آن مبتلا هستند و برخی افراد نمی دانند که قابل درمان است. آزمایش و درمان می تواند شما را از ویروس درمان کند و از آسیب بیشتر کبد جلوگیری کند. (به یاد داشته باشید، بیماری کبد می تواند بیش از یک علت داشته باشد.)

چشم انداز / پیش آگهی

آیا واریس مری قابل درمان است؟

گاهی اوقات واریس با درمان کاهش می یابد، به خصوص اگر فشار خون پورتال را بتوان کاهش داد. اما به ندرت به طور کامل از بین می روند. پس از تشخیص ابتلا به واریس مری، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما می خواهد وضعیت شما را تحت نظر داشته باشد. حتی با درمان، خونریزی جدید همیشه یک خطر است.

امید به زندگی افراد مبتلا به واریس مری چقدر است؟

چشم انداز شما به این بستگی دارد:

• این که آیا شما خونریزی واریس دارید.
• بیماری کبد شما چقدر پیشرفته است

فقط حدود 50 درصد از افراد مبتلا به واریس مری خونریزی دارند. اما اکثر افرادی که واریس مری دارند، عوامل دیگری نیز بر امید به زندگی آنها تأثیر می گذارد. هنگامی که بیماری کبد به نارسایی کبدی پیش می رود، بدون پیوند کبد در نهایت کشنده است . شرایط دیگر نیز اعمال می شود.

وضعیت بیماری کبدی شما تا حدی خطر خونریزی شما را تعیین می کند. و اگر خونریزی دارید، وضعیت بیماری کبدی شما تا حد زیادی بر میزان بهبودی شما تأثیر می گذارد. مرگ و میر ناشی از یک دوره خونریزی از 10٪ در بیماری کبدی اولیه تا بیش از 70٪ در مراحل پیشرفته متغیر است.

در آمار کلی:

• خطر مرگ و میر ناشی از اولین دوره خونریزی واریس 20٪ است.
• در 40 درصد موارد، خونریزی بدون درمان خودبه‌خود برطرف می‌شود.
• در 90 درصد موارد، درمان با باند بستن، خونریزی را کنترل می کند.
• با این حال، بدون توجه به درمان، خطر خونریزی جدید 60٪ است.
• خطر مرگ و میر ناشی از دومین دوره خونریزی شما 30٪ است.
• میزان بقای یک ساله برای افراد مبتلا به سیروز و خونریزی 50 درصد است.

یادداشتی از کلینیک کلیولند

واریس مری یکی از جدی ترین عوارض پرفشاری خون پورتال و سیروز است. اما بیماری کبدی برای پیشرفت به این مرحله زمان می برد. اگر زودتر به آن مبتلا شوید، می توانید از مزیت زمان برای ایجاد تغییراتی در سبک زندگی استفاده کنید که ممکن است روند بیماری شما را بهبود بخشد و از واریس جلوگیری کند.

(مقاله/دستگاه گوارش و بیماری های آن/ بهبود سلامت ایکاد)

ازوفاژیت ائوزینوفیلیک

 یک بیماری مزمن سیستم ایمنی است. در این بیماری، نوعی گلبول سفید به نام ائوزینوفیل در پوشش لوله ای که دهان شما را به معده شما متصل می کند، تجمع می یابد. به این لوله مری نیز می گویند. این تجمع که واکنشی به غذاها، آلرژن‌ها یا رفلاکس اسید است، می‌تواند باعث التهاب یا آسیب به بافت مری شود. بافت مری آسیب دیده می تواند منجر به مشکل در بلع یا گیرکردن غذا در هنگام بلع شود.

ازوفاژیت ائوزینوفیلیک تنها از اوایل دهه 90 شناسایی شد، اما در حال حاضر به عنوان یکی از علل اصلی بیماری های دستگاه گوارش در نظر گرفته می شود. تحقیقات در حال انجام است و احتمالاً منجر به تجدید نظر در تشخیص و درمان ازوفاژیت ائوزینوفیلیک خواهد شد.

علائم

علائم و نشانه ها عبارتند از:

بزرگسالان:

• مشکل در بلع که به آن دیسفاژی نیز می گویند
• گیر کردن غذا در مری پس از بلع که به آن نهفتگی نیز گفته می شود
• درد قفسه سینه که اغلب در مرکز قرار دارد و به آنتی اسیدها پاسخ نمی دهد
• جریان برگشتی غذای هضم نشده که به نام برگشت غذا شناخته می شود

فرزندان:

• مشکل در تغذیه، در نوزادان
• مشکل در غذا خوردن در کودکان
• استفراغ
• درد شکم
• مشکل در بلع که به آن دیسفاژی نیز می گویند
• گیر کردن غذا در مری پس از بلع که به آن نهفتگی نیز گفته می شود
• بدون پاسخ به داروهای GERD
• عدم رشد، از جمله رشد ضعیف، سوء تغذیه و کاهش وزن

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

در صورت احساس درد قفسه سینه، به خصوص اگر تنگی نفس یا درد فک یا بازو نیز دارید، فوراً به پزشک مراجعه کنید. اینها ممکن است علائم حمله قلبی باشند.

اگر علائم شدید یا مکرر ازوفاژیت ائوزینوفیلیک را تجربه کردید، با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید. اگر بیش از دو بار در هفته از داروهای بدون نسخه برای سوزش سر دل استفاده می کنید، به پزشک خود مراجعه کنید.

علل

ائوزینوفیل ها نوعی گلبول سفید معمولی هستند که در دستگاه گوارش شما وجود دارند. با این حال، در ازوفاژیت ائوزینوفیلیک، شما یک واکنش آلرژیک به یک ماده خارجی دارید. واکنش ممکن است به صورت زیر رخ دهد:

• واکنش مری. پوشش مری شما به مواد حساسیت زا مانند غذا یا گرده واکنش نشان می دهد.
• تکثیر ائوزینوفیل ها ائوزینوفیل ها در مری شما تکثیر می شوند و پروتئینی تولید می کنند که باعث التهاب می شود.
• آسیب به مری. التهاب می تواند منجر به زخم، باریک شدن و تشکیل بافت فیبری بیش از حد در پوشش مری شود.
• دیسفاژی و نهفتگی. ممکن است در بلع مشکل داشته باشید که به آن دیسفاژی می گویند. یا ممکن است هنگام قورت دادن غذا گیر کند. این به عنوان نهفتگی شناخته می شود.
• علائم اضافی ممکن است علائم دیگری مانند درد قفسه سینه یا معده درد داشته باشید.

در دهه گذشته تعداد افراد مبتلا به ازوفاژیت ائوزینوفیلیک افزایش قابل توجهی داشته است. در ابتدا، محققان فکر می کردند که این به دلیل افزایش آگاهی در بین ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی و در دسترس بودن بیشتر آزمایش ها است. با این حال، اکنون مطالعات نشان می دهد که این بیماری به موازات افزایش آسم و آلرژی، رو به افزایش است.

عوامل خطر

عوامل خطر زیر با ازوفاژیت ائوزینوفیلیک مرتبط هستند:

• اقلیم. افرادی که در آب و هوای سرد یا خشک زندگی می کنند، بیشتر از سایر اقلیم ها به ازوفاژیت ائوزینوفیلیک مبتلا می شوند.
• فصل. احتمال این که بین بهار و پاییز تشخیص داده شود، احتمالاً به این دلیل است که سطح گرده و سایر آلرژن‌ها بیشتر است و افراد بیشتر در فضای باز هستند.
• ارتباط جنسی. ازوفاژیت ائوزینوفیلیک در مردان شایع تر از زنان است.
• سابقه خانوادگی. محققان فکر می کنند که ازوفاژیت ائوزینوفیلیک ممکن است دارای یک جزء ژنتیکی باشد زیرا این بیماری گاهی اوقات در خانواده ها ایجاد می شود. اگر اعضای خانواده شما ازوفاژیت ائوزینوفیلیک داشته باشند، شانس بیشتری برای تشخیص دارید.
• آلرژی و آسم. اگر آلرژی های غذایی یا محیطی، آسم، درماتیت آتوپیک یا یک بیماری مزمن تنفسی دارید، به احتمال زیاد به ازوفاژیت ائوزینوفیلیک تشخیص داده می شود.
• سن. در ابتدا تصور می شد که ازوفاژیت ائوزینوفیلیک یک بیماری دوران کودکی باشد، اما اکنون مشخص شده است که در بزرگسالان نیز شایع است. علائم بین کودکان و بزرگسالان تا حدودی متفاوت است.

عوارض

در برخی افراد، ازوفاژیت ائوزینوفیلیک می تواند منجر به موارد زیر شود:

• زخم و باریک شدن مری. این امر بلعیدن را دشوار می کند و احتمال گیر کردن غذا را بیشتر می کند.
• آسیب به مری. به دلیل التهاب مری، آندوسکوپی می تواند باعث سوراخ شدن یا پارگی در بافتی که مری را می پوشاند، شود. پارگی همچنین می تواند در ارتباط با چروکیدگی رخ دهد که برخی افراد هنگام گیر کردن غذا در مری تجربه می کنند.

(مقاله/دستگاه گوارش و بیماری های آن/ بهبود سلامت ایکاد)